زرينه :    (= زرين)،   زرين.

زَكيه : 1- پاك، پاكيزه، زَكي؛ 2- (اَعلام) نام ديگر حضرت فاطمه(س).

زلال : (عربي) 1- صاف و شفاف؛ 2- (به مجاز) آب صاف و گوارا.

زُلفا : (زلف = موي بلندِ سر، گيسو + الف‌ (پسوند نسبت))‌، 1-منسوب به زلف؛ 2- (به مجاز) زيبايي زلف معشوق؛ 3- (در عربي، زلفي) نزديكي و منزلت و قربَت.

زليخا : (عربي) (مؤنث ازلخ)، 1- جاي لغزيدن پا (به لحاظ داشتن زيبايي زياد)؛ 2- (اَعلام) در روايت‌هاي اسلامي و يهودی، همسرعزيز مصر(وزیر یا پیشکار فرعون مصر) که عاشق يوسف(ع)شد و چون یوسف(ع) به عشق او سر فرود نیاورد، به او تهمت زد و موجب شد تا زندانی شود.

زمانه:    1- روزگار، دوره، دور، عهد؛ 2- (در قديم) مدت زندگي، عمر.

زمرد : (معرب از يوناني) (در علوم زمين) از سنگ‌هاي قيمتي و عموماً سبز رنگ.

زمزم : (عربی) 1- «آهسته آهسته»؛ 2- (اَعلام) 1) چاه آبی در مكه، در جنوب شرقی کعبه، که زائران آب آن را متبرک مي‌دانند؛ 2) نام كتابي از مصنفات زرتشت؛ 3- (در اديان) دعايي كه پيروان زرتشت هنگام عبادت يا غذا خوردن آهسته زير لب مي‌خوانند.

زهرا : (عربي) 1- (در قديم) روشن و درخشان؛ 2- (اَعلام) از لقبهای حضرت فاطمه(س) دختر پیامبر اسلام(ص). + ( فاطمه.

زيبا :    1- ويژگي آن‌كه ديدنش لذت بخش و چشم‌ نواز است، جميل؛ 2- دلنشين، مطبوع، خوشايند؛ 3- (در قديم) زيبنده، شايسته، لايق، در خور.